Токухиро Яжүүро 1910 онд төржээ. Токиогийн гадаад хэлний их сургуульд монгол, хятад, орос хэлийг сурчээ. Төгссөний дараа Тоглоомын засгийн газарт Манж улсын цэрэгт орчуулагчаар томилогдож өнөөдрийн Өвөр монголын Хайлаарт очиж ажиллав. Мөн Монгол танхимын Соёлын салбарт бас ажиллаж байв.
Энэ үеэс эхлээд толь хийхэд зориулж монгол үгнүүдийг цуглуулдаг байв. Монгол хэлийг газар дээр сайн судлахын тулд монгол хүмүүстэй адил хувцаслан адил хооллож, аль болох хамтдаа байхыг хичээдэг байсан юм.
Хожим нь Дэмчигдонров вангийн засгийн газрын сурталчилгааны газарт ажиллаж, мөн түүнчлэн Бээжин дахь Шиняа дээд сургуульд профессороор ажиллаж байв. Тэр үед Дэлхийн дайн дуусгавал болж бусад япончуудын адил Токухиро Яжүүро ч бүх юмаа орхиод явахаас аргагүйд хүрэв. Иймд удаан жилийн турш цуглуулсан картуудаа хаяад уруу царайлан нутаг руугаа буцажээ.
Токухиро Яжүүро нутагтаа буцаж 6 жилийн дараа дахиж монгол толийг хийхээр шийдэж бүр эхнээс үгсийг цуглуулж эхэлжээ. Ойр ойрхноор багш дээр очиж юм заалгаж, дайны үед Өвөр монголд гарч байсан сонин сэтгүүлүүд, Монгол, Хятад, Япон зэрэг орнуудад хэвлэгдсэн монгол толийг ашиглаж үй олон үгсийг тэмдэглэв. Тэр хооронд архи ч уухгүй, тамхи ч татахгүй, амралтын өдрүүдээр зугаалахаар ч явахгүйгээр зүтгэж байсан хэдий ч маш жаргалтай харагддаг байв хэмээн эхнэр нь хожим дурсан ярьж байна.
Хуримлуулсан картуудын тоо улам нэмэгдэж сүүлдээ хэдэн ширхэг цаасан хайрцагт ч багтахаа больжээ. Түүнийг ном болгож хэвлүүлэхээр монгол үсгийн хэв байсангүй тул гараар цаасан дээр гаргацтай бичиж эх бэлдэж эхлэв. Багшлах ажлын хажуугаар хийдэг байсан тул дөнгөж А үсгийг ч бичиж дуусаагүй байж 7 жил өнгөрчээ.
Эх бэлдэх ажил ид явагдаж байхад Токухиро Яжүүро гэнэт зүрхний өвчний улмаас нас баржээ. Эхнэрийн хүсэмжилсний дагуу дотно найз нь 6 хуудсыг нэмж бичээд А үсгийн хэсгийг бүтэн болгож “Япон-хятад-монгол толь /тэргүүн бодь/” гэдэг нэрээр хэвлүүлсэн ажээ.