Чин Улсын сүүлчийн үеэр Зост чуулганы дарга асан Гүнсэнноров 1872 онд мэндэлжээ. Тэрбээр үе уламжилсан Харчин баруун хошууны вангийн удамтай бөгөөд Чингис хааны өрлөг жанжин Зэлмэгийн үр сад юм.
Харчин ван 1903 онд Осака хотноо болсон Аж үйлдвэрийн үзэсгэлэн яармагт уригдаж Японд айлчлал хийжээ. Тэр айлчлалын үеэр эмэгтэйчүүдийг боловсролтой болгоё гэсэн хөдөлгөөн өрнүүлж байсан Шимода Үтако гэдэг бүсгүйтэй уулзаж ярилцсаны улмаас эмэгтэйчүүдэд боловсрол олгох нь чухал гэдэг ойлголтод хүрчээ.
Мөн жил Харчин ван охидын сургуулийг байгуулж, Шимода Үтакогийн зуучлалаар Кавахара Мисако гэдэг багшийг урьж хичээл заалгахаар болжээ. Вангийн охин дүү, хатны зарц нар, түшмэдийн охид зэрэг 24 хүнийг элсүүлж нээлтээ хийв.
Харчин вангийн санаачлагын дагуу япон маягийн боловсролын системийг нэвтрүүлэн оруулж, монгол, хятад, япон хэлний үсэг бичгээс авахуулаад, тооны ухаан, түүх, газарзүй, гэр ахуйн ухаан, гар нэхмэл, зураг, биеийн тамир, ёс суртахуун зэрэг маш олон төрлийн хичээл ордог байв. Охид цовоо сэргэлэн учраас япон хэлийг бас хурдан сайн сурч байсан байна. Харин түүх, газарзүйг бага сонирхож, гар нэхмэлийн хичээлээ хамгийн их сонирхдог байв гэнэ.
Хоёр жилийн дараа Кавахара Мисако нутагтаа буцах болж, Японд суралцах хүсэлтэй сурагчдаас сурлага сайтай гурван хүнийг сонгож хамт дагуулж очжээ. Дээр дурдсан Шимода Үтакогийн үүсгэн байгуулсан Жиссэн охидын сургуульд тэд гурвыг элсэн оруулав.
Удалгүй Тори-и Кимико болон түүний нөхөр Тори-и Рюүзо хоёр Харчинд багшлахаар шинээр томилогдон ирэв. Хичээл заахад хэрэг болгохоор зохимжтой сурах бичиг алга байсан учир тэд сурах бичиг зохиохыг санал болгов. Иймд монгол хэлээр бичигдсэн “Анх сургуулийн унших бичиг” хэмээсэн гурван бодьтой номоо эмхтгэж 1907 онд Харчин вангийн ордонгоос хэвлүүлэн гаргажээ.