8. Мүромачигийн үе /1336-1573 он/
Мүромачигийн үе нь Японы түүхэн бусад үеүүдийг бодвол дотоодын зөрчил, будлиан ихтэй байв.
Камакүрагийн үеийн сүүлд ихээхэн чармайлт гарган монгол цэрэгтэй тэмцсэн боловч хангалттай шагнал урамшуулал хүртээгүй хэмээн хонзогнох хүмүүс нэмэгдсэн билээ. Тэр байдлыг далимдуулан Годайго эзэн хаан Камакүрагийн төрийг унагаж өөрөө засгийн эрхийг барих болсон.
Харин түүнийг эсэргүүцсэн жанжин Ашикага Такаүжи, эзэн хааны удмынхнаас өөр нэг хүнийг өргөмжилсөн тул хэсэг хугацаанд Япон Улс хоёр эзэн хаантай болсон /1336 он/.
Хэсэг хугацааны дараа гуравдугаар жанжин асан Ашикага Ёшимицү нь хоёр хуваагдсан төрийн эрх мэдлийг нэгтгэн барих болсон бөгөөд түүний ордон өнөөдрийн Киото хотын Мүромачи гэдэг газарт байрладаг байв. Иймд энэ үеийг Мүромачигийн үе гэж нэрлэх болсон.
Энэ үед хоёр удаа дотоодын том дайн дэгдэж улмаар угсаа язгуураас үл хамааран хүчтэй нь хүчгүйгээ дийлдэг нийгэм тогтжээ.
Ялангуяа шинээр бий болсон орон нутгийн захиргааны захирагчид хүчирхэг болж эрх мэдлээ булаацалдан тэмцэлдэх нь ихэссэн.
Хэдийгээр улс төрийн байдал иймэрхүү тогтворгүй байсан ч Япон үндэстний сэтгэлгээ, соёлын илэрхийлэлүүд болох Ваби, Саби ойлголтууд, цайны ёслол, Ноо жүжиг, япон зураг гэх мэтийн урлагууд үүсэн хөгжсөн. Киото хотын алтан өнгөлгөөт Кинкакүжи сүм нь алдартай.